Peter Jonk

Met zijn warme, lyrische baritonstem, zijn
passie voor zingen en gevoel voor drama
weet operazanger Peter Jonk het publiek
in vervoering te brengen.

Recensie: “Warm pleidooi voor komische opera”

Piekfijne entourage! Toneel omringd met fraaie bloemstukken, gemaakt door leerlingen van het Amsterdamse Clusius College, een bloemenzee die extra cachet geeft aan het 120-jarige jubileum van het koor Daniël de Lange uit Koog aan de Zaan. Op de bühne staan een replica van het Czaar Peterbeeld op de Dam en een alleraardigst schilderpaneel dat een doorkijkje biedt op een Zaans water met bootje en molen. Plaats van handeling: het 17e-eeuwse Saardam, Zaandam, waar Tsaar Peter de fijne kneepjes van het scheepswerfmetier leerde. Dezelfde plek waar Lortzing (1801-1851) zijn eersteling ‘Tsaar en Timmerman’ situeert. Een complex scenario met onvermijdelijke persoonswisselingen tussen twee Russische Peters, vervat in lichte romantische muziek.

Prima vondst om de ellenlange gesproken tekst samen te ballen in een smeuïg verhaal, op even sappige wijze voorgedragen door verteller Hans Otjes, bekend van tv. Zo wordt de (te) lange opera flink ingedikt en is er alle ruimte voor de concertant gezongen aria’s. De oliedomme bullebak Von Bett, Saardams burgemeester en energiek neergezet door Peter Jonk, is de vocale ster van de avond. Zijn donkerglanzende bariton past naadloos bij zijn zwarte kostuum. Hij wordt op de voet gevolgd door Edwin van Gelder, een krachtige, zuivere tenor, ondanks zijn onzuivere rol als de gedeserteerde Russische spion Peter Ivanov. De zangpartijen (helaas zonder boventiteling) worden elektronisch versterkt, hetgeen body verleent aan de zang. Maar tegelijkertijd wordt daarmee iedere onzuiverheid in de intonatie meedogenloos de zaal ingezonden, een euvel waar tsaar Peter (Hans van Niekerk) en de Zaanse deerne Maria (Andrea Vos) soms mee te kampen hebben.

Het koor, op volle oorlogssterkte door hulp-troepen uit Edam, zingt met verve, maar heeft zichzelf een weinig prominente rol toebedeeld. Jammer, koorpartijen zijn schaars. De vermake-lijke klompendans door 19 danseresjes van balletschool De Toverfluit zorgt voor het brood-nodige leven in de brouwerij. Samen met de vrolijke noten uit de orkestbak: vanaf de rapsodische ouverture tot het eind brengt Wietse Stuurman, muzikale motor van dit groots opgezette jubileumconcert, een warm pleidooi voor deze komische opera.

Bron: Noordhollands Dagblad/Cor van Dongen.